MCI » Motyw kota w literaturze

Motyw kota w literaturze

Adam Mickiewicz na Światowy Dzień Kota

Adam Mickiewicz „Koty”

Koty domostw litewskich, drodzy towarzysze

Moich smutków i zabaw! Jakże was opiszę,

Jak oddam hołd stosowny waszej królewskości?

Kot Mendog, co wskakiwał na kolana gości,

Zadając kłam stwierdzeniu, że obcych się boi

Kot – i już goście byli jego, a nie moi.

Kotka Wilia, co głośnym miauczeniem co rano

Żądała, by jej zaraz śniadanie podano,

A zjadłszy, nagradzała posłusznego sługę

Mruczeniem, które nawet zimową szarugę

Potrafiło ocieplić. Kot, przezwany Whisky

(Bo sierść miał jej koloru), co słysząc brzdęk miski,

Biegł do kuchni, bulgocząc głośno z podniecenia

Niczym rondel na ogniu, albo kotka Ksenia,

Co zakończywszy walkę z paskiem od szlafroka,

Kładła się na kanapie jak ospała foka

Na Jutlandzkim Półwyspie, lecz drganie ogona

Pokazywało jasno, że wprawdzie zmęczona,

Przecież ciągle rozważa nowe polowanie,

Na przykład na wiszące na suszarce pranie,

Aż się cała suszarka wywróci z łomotem…

Słowem, nudy nie zazna ten, kto mieszka z kotem.

I dla kontrastu cytat z Andrzeja Sapkowskiego od Niestatystycznych

Wielu pisarzy miało słabość do kotów 🙂

i jeszcze raz od Niestatystycznych na posumowanie 🙂