Sztuka w kwarantannie
Źródło: wernisazeria.com
Mariusz Szczygieł od zawsze polecał twórczość Hrabala, a ostatnio przypomniał o czeskim pisarzu na kartach swego przewodnika po Pradze, opowiadając zabawne anegdoty z jego życia. Dołączam się do reportera – czechofila i z całego serca namawiam do sięgnięcia po niedużą powieść, której narrator – bohater opowiada o swym życiu, związkach z kobietami, a przede wszystkim o pracy przy utylizacji makulatury.
Ten prosty człowiek jak mało kto opowiada o książkach, które czyta przed naciśnięciem guzika zgniatarki, miejscach, które zna z kart literatury, filozofach, których poglądy stają się także jego własnością(…)
Źródło: www.facebook.com
„Akurat w chwili, gdy ludzkość stworzyła technologie pozwalające pozyskiwać wiedzę na pewno i naprawdę, a także szybko się nią dzielić, nastąpiła gwałtowna zmiana kursu. Odwracamy się od faktów, by dryfować na fali dezinformacji i często błędnej intuicji. Nie wiadomo, czy prawda jeszcze ma znaczenie. Ani jak odróżnić kłamstwo od ironii lub fikcji..”.
Dorośli – rodzice, opiekunowie, nauczyciele, a przede wszystkim przedstawiciele władz oświatowych!
Czas już skończyć z traktowaniem młodego pokolenia jak osób niedojrzałych, nierozgarniętych, nierozumiejących tego, co dzieje się wokół, manipulowanych przez dorosłych i wykorzystywanych, do własnych, oczywiście niecnych, celów!
Obecne młode pokolenie przerasta nas – rodziców, gdy byliśmy w ich wieku, we wszystkim: wiedzy, umiejętnościach, świadomości, kreatywności i odwadze. Młode pokolenie zna swoje prawa i wie, jak ich bronić.
Przestańmy również traktować szkołę jak przedsionek dorosłego życia, jak instytucję, w której wszystko dzieje się na „brudno”, na niby, bo dorosłe życie zaczyna się później, gdy podejmie się pracę. Jeśli tego nie zrobimy, pokolenie, które przejmie od nas stery świata, pozostanie niedojrzałe i „upupione” na zawsze!
Szkoła musi wprowadzać młodego człowieka w dorosłość. Uczenie historii i wiedzy o społeczeństwie nie miałoby sensu, gdyby nie można było rozumieć dzięki nim bieżącej sytuacji społecznej i politycznej, rozpoznawać manipulacje rządzących i lekceważenie praw obywatelskich, stawać w obronie prawa i jego zapisów.
Uczenie etyki nie miałoby sensu , gdyby nie można było dzięki niej rozpoznawać zła i reagować na nie, stawać po stronie krzywdzonych i poniżanych, być odważnym i aktywnym w walce ze złem.
Nauka języków obcych czy geografii nie miałaby sensu, gdyby nie służyła przekraczaniu rzeczywistych, obyczajowych i kulturowych granic, możliwości pogłębiania międzyludzkiej komunikacji, otwartości i zrozumienia.
Uczenie literatury nie miałoby sensu, gdyby na przykładzie fikcyjnych bohaterów nie można było omawiać dorosłych postaw i życiowych wyborów. Przecież już w pierwszej klasie szkoły średniej uczniowie, analizując spór między Antygoną a Kreonem, prawem państwowym a prawami jednostki, przyznają rację kobiecie, która narażając życie, walczy o respektowanie praw do godności i miłości, a rok później na przykładzie Nowosilcowa z Mickiewiczowskich „Dziadów” uczą się rozpoznawać służalczych aparatczyków. W klasie trzeciej, czytając Borowskiego i Herlinga- Grudzińskiego, poznają mechanizmy zniewalania umysłów i pozbawiania ludzi godności przez władzę totalitarną. Czy naprawdę książki czyta się po to, żeby „zaliczyć” maturę? Nie! Szkoła to nie poczekalnia do życia, ale życie – prawdziwe i pełne, a uczeń to nie niesamodzielna, sterowana odgórnie istota, ale myślący, twórczy, krytycznie myślący pełnowartościowy człowiek. W dodatku człowiek, do którego należy przyszłość świata i naszej planety! Doceńmy młodych za ich ekologiczną świadomość i działanie, za wspólnotowe myślenie i obywatelskie zaangażowanie! (…)
więcej u źródła:https://www.facebook.com/hum.warszawa/posts/647683775922246
„Jeśli chcecie się przenieść do przedwojennego Tarnowa, w którym mieszka zwyczajna, ale pełna ciepła żydowska rodzina Stramerów, złożona z marzącego o wyjeździe do Stanów i zrobieniu interesu życia ojca, pełnej miłości i życiowej mądrości matki oraz ich szóstki dzieci; jeśli chcecie poczuć atmosferę prowincjonalnego Tarnowa i „wielkiego” Krakowa lat 20. i 30. XX wieku, z narastającym niezadowoleniem warstw najuboższych oraz coraz gęstszą antysemicką atmosferą, ta powieść jest właśnie dla Was.
(…) Atutem „Stramera” są nie tylko klimat i postacie, ale także język i humor. Scena z „pożyczeniem” bułki przez najmłodszego syna czy żydowskie dywagacje na temat katolickich świąt – wyborne!
O '”Stramerze” też słów kilka od GOSI 🙂
Źródło: www.facebook.com
Gdzie każdy zna każdego, tam każdy może mieć motyw do mordowania. Rozmowa z Jo Nesbo.
„Królestwo”, nowa powieść Jo Nesbø, nie należy do żadnego ze znanych dotąd cykli tego pisarza. Akcja dzieje się w fikcyjnej górskiej wiosce położonej (jak się możemy domyślać z kilku szczegółów) jakieś 100 km na południowy zachód od Oslo. Okazuje się, że taka mała wioska też się nadaje na akcję thrillera w stylu Nesbø (…)
…Już wkrótce do wypożyczenia 🙂
dla MCI opisał Wrażenia z czytania p. prof. Piotr Sambierski
Przeczytałem
Źródło: wyborcza.pl
… czyli Od „Ani z Zielonego Wzgórza” po „Brzemię” Agaty Christie albo powieści Zadie Smith.
Listę propozycji tytułów podajemy za „Urodą życia”:
„Lato”, Tove Jansson
„Matki”, Brit Bennett
„Swing Time”, Zadie Smith
„Zgaga”, Nora Ephron
„Własny pokój”, Virginia Woolf
„Marta”, Eliza Orzeszkowa
„Dom i głowa jego”, Ivy Compton-Burnett
„Brzemię”, Agatha Christie
„Obsoletki”, Justyna Bargielska
„Persepolis”, Marjane Satrapi
„Frankenstein”, Mary Shelley
„Ania z Zielonego Wzgórza”, Lucy Maud Montgomery
„Moja Antonia”, Willa Cather
„Pippi Pończoszanka”, Astrid Lindgren
„Po co ci szczęście, jeśli możesz być normalna”, Jeanette Winterson
Źródło: urodazycia.pl
Filip Springer i jego nowy cykl "Wyprawa po nadzieję".W ubiegłym roku reporter podróżował po Polsce, przyglądając się…
Opublikowany przez Pismo Środa, 14 października 2020
– To nie my rządzimy swoim życiem, ale ślepy los. Zawsze tak było, koronawirus tylko nam to uświadomił – mówi prof. psychologii z UJ Bartłomiej Dobroczyński.
Opublikowany przez Uroda Życia Piątek, 9 października 2020
O roli wody w klimacie
O roli wody w klimacie i wpływie globalnego ocieplenia na obieg wody w przyrodzie napisała dla Academii nasza…
Opublikowany przez Nauka o klimacie Wtorek, 6 października 2020