2007 rokiem Josepha CONRADA KORZENIOWSKIEGO
ROK JOSEPHA CONRADA KORZENIOWSKIEG odbywa się z okazji 150. rocznicy urodzin pisarza
Na wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zgłoszony przez Polski Komitet do spraw UNESCO i poparty przez Komitet do spraw UNESCO Wielkiej Brytanii – 150. rocznica urodzin pisarza została wpisana do kalendarza rocznic UNESCO na rok 2007. Rocznica urodzin „polskiego szlachcica – brytyjskiego pisarza i żeglarza” to ważne wydarzenie.
Joseph Conrad Korzeniowski jest, obok Fryderyka Chopina najbardziej na świecie znanym twórcą, związany z kulturą polską. Zajmuje niekwestionowaną pozycję klasyka literatury nowoczesnej. „Jądro ciemności”, „Lord Jim”, „’Nostromo” czy „Tajny agent” – to uznane arcydzieła. Wśród pisarzy, którzy zmienili oblicze nowoczesnej prozy powieściowej, jest zapewne najszerzej czytanym. W ostatnich latach przeżywa nowy wzrost popularności, zwłaszcza w EuropieZachodniej, ale nie tylko. Ostatni laureat nagrody Nobla, pisarz turecki Orhan Pamuk, wybrał motto z Conrada dla swojej najbardziej znanej powieści.
Organizatorami Roku Josepha Conrada-Korzeniowskiego są Instytut Adama Mickiewicza i Polskie Towarzystwo Conradowskie (Gdańsk, Targ Rakowy 5/6).
Joseph Conrad, właśc. Teodor Józef Konrad Korzeniowski herbu Nałęcz ( ur. 3 grudnia 1857 w Berdyczowie, zm. 3 sierpnia 1924 w Canterbury), brytyjski pisarz polskiego pochodzenia tworzący w języku angielskim, marynarz, kapitan floty handlowej, podróżnik.
W 1861 rodzice Korzeniowskiego zostali zesłani za działalność przeciwko caratowi w głąb Rosji, do Wołogdy. Po śmierci Ewy z Bobrowskich – matki pisarza – 11 kwietnia 1865 roku w Czernihowie (okolice Kijowa) zaopiekował się nim jej brat – Tadeusz Bobrowski. Po powrocie ojca Apolla Korzeniowskiego z wygnania w 1867 zamieszkali w Krakowie, gdzie pisarz uczył się w Gimnazjum św. Anny. 23 maja 1869 zmarł mu ojciec.
Jako siedemnastolatek w 1874 Korzeniowski wyjechał do Marsylii, gdzie pracował jako marynarz. Stąd wyruszył w swoją pierwszą w życiu podróż morską. W lipcu 1878 wyjechał do Anglii i rozpoczął tam służbę w brytyjskiej marynarce handlowej. W 1886 uzyskał stopień kapitana i otrzymał obywatelstwo brytyjskie.
Pływając jako marynarz na wielu statkach zwiedził porty na Dalekim Wschodzie, w Australii i Oceanii, Ameryce Środkowej; był też kapitanem statku parowego kursującego po Kongo (podróż 1890). W 1894 roku zrezygnował ze służby w marynarce i osiadł na stałe pod Londynem.
W roku 1889 zaczął pisać swoją pierwszą powieść, Szaleństwo Almayera, która ukazała się drukiem sześć lat później (29 kwietnia 1895). Jednak mimo uznania krytyki nie był pisarzem znanym – dopiero w 1916 roku wraz z ukazaniem się Gier losu zdobył popularność. Wszystkie jego książki są oparte na wątkach autobiograficznych, na tym, co Conrad przeżył, usłyszał lub zobaczył podczas swych podróży.
Pod koniec życia nosił się z zamiarem powrotu do Polski, ale zbyt wiele spraw trzymało go w Anglii. Wypowiadał się o sprawach polskich w publicystyce.
Twórczość (wybór)
- 1895 powieść Szaleństwo Almayera (Almayer’s folly)
- 1896 powieść Wykolejeniec
- 1897 Murzyn z załogi „Narcyza” (The Nigger of the „Narcissus”, wyd. pol. 1913)
- 1898 Opowieści niepokojące; nowela Młodość
- 1899 Jądro ciemności
- 1900 powieść Lord Jim (wyd. pol. 1904); nowela Tajfun
- 1902 wydanie trzech nowel: Młodość, Jądro ciemności (Heart of Darkness, wyd. pol. 1925) oraz U kresu sił
- 1903 wydanie Tajfun i inne nowele (Typhoon, wyd. pol. 1925)
- Nostromo
- 1907 Tajny agent (The Secret Agent, wyd. pol. 1908)
- 1908 wydanie tomu Sześć opowieści
- 1909 Ze wspomnień
- 1911 W oczach Zachodu (Under Western Eyes,wyd. pol. 1925)
- 1913 powieść Los
- 1915 powieść Zwycięstwo (Victory pol. 1927)
- 1917 Smuga cienia (The Shadow Line, wyd. pol. 1925)
- 1919 Złota strzała (The Arrow of Gold)
- 1920 powieść Ocalenie (The rescue)
- 1923 Korsarz (The Rover)
- Między lądem a morzem(Twix land and sea)
źrodło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Joseph_Conrad
CYTATY
- Stawianie żagli na jachcie podobne jest do rozwijania skrzydeł u ptaka: lekkość, z jaką jacht się porusza, stanowi rozkosz dla oczu.
- Tylko praca daje okazję odkryć nam nas samych, pokazać to, czym naprawdę jesteśmy, a nie tylko to, na co wyglądamy.
- Morze, zapewne wskutek zawartej w nim soli, nadaje szorstkość zewnętrznej powłoce swych sług, lecz zachowuje słodycz ich ducha.
- Wyrozumiałość jest najinteligentniejszą z cnót. Pozwalam sobie uważać tę cnotę za jedną z najrzadziej spotykanych, jeśli nie najrzadszą ze wszystkich.
- Życie jest ciągle walką, a pokój jest tylko owocem zwycięstwa.
- Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.
- Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
- Najbardziej egzotyczną dżunglą na świecie jest psychika ludzka.
- Z naprawdę wielkich, posiadamy tylko jednego wroga – czas.
- Stawianie żagli na jachcie podobne jest do rozwijania skrzydeł u ptaka: lekkość, z jaką jacht się porusza, stanowi rozkosz dla oczu.
- Tylko praca daje okazję odkryć nam nas samych, pokazać to, czym naprawdę jesteśmy, a nie tylko to, na co wyglądamy.
- Samotność jest ciężkim i nieodzownym warunkiem istnienia.
- Poczucie bezpieczeństwa, nawet najbardziej usprawiedliwione, jest złym doradcą.
- Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
- Najbardziej egzotyczną dżunglą na świecie jest psychika ludzka.
- Człowiek musi wierzyć w parę prostych pojęć, jeśli chce żyć przyzwoicie.
- Wszelkie nasze złudzenia są tylko wizjami odległej, niedosiężnej prawdy niejasno dostrzeganej.
- Z naprawdę wielkich, posiadamy tylko jednego wroga – czas.