Artur Schopenhauer

 „Przedmiotem niniejszej rozprawki Schopenhauera są takie chwyty, których używają w sporze ci, co za wszelką cenę- a więc i za cenę prawdy i słuszności, poprawności wywodu- chcą koniecznie „postawić na swoim”, zrobić tak, żeby było uznane, że oni mają rację […]– czytamy w przedmowie Tadeusza Kotarbińskiego.

Czytałem kilka książek o erystyce (dialektyce) i dotychczas tę uważam za najskuteczniej opisującą fechtunek języka. Łaciny tyle, ile w innych książkach dotyczących tej tematyki (nie sposób się bez niej obejść – są tłumaczenia). Polecam każdemu, komu zdarzyło się przegrać w sporze mając więcej racji, ale mniej zaprawy w boju. Ta lektura może to zmieni […] Paweł Łęgowski

Źródło:www.merlin.pl