Nicholas Stern

(…) Walka z globalnym ociepleniem ściśle łączy się z gospodarką. Nicholas Stern, wybitny teoretyk ekonomii rozwoju, wylicza ogromne koszty naszych ekologicznych zaniechań. Dowodzi, że model gospodarczy oparty na eksploatacji zasobów i przerzucaniu kosztów zewnętrznych na kraje Południa już się wyczerpał.
Konieczny jest więc nowy globalny ład (…)

Źródło: ksiegarnia.pwn.pl

Jonas Jonasson

„Analfabetka, która potrafiła liczyć” jest książką humorystyczno-przygodową, w której może zdarzyć się dosłownie wszystko i trzeba się nastawić na dość bezkrytyczne czytanie, żeby docenić walory rozrywkowe tej powieści. Ale to nie wszystko (…)

Źródło: kultura.onet.pl

Wojciech Tochman

(…) To trzecia książka Wojciecha Tochmana poświęcona w dużym stopniu ludobójstwu: po relacji o życiu w Bośni i w Rwandzie przyszła kolej na Kambodżę. Autor pokazuje, czego Khmerzy bali się za Pol Pota i czego lękają się teraz. Okaleczona pamięć, nierozliczona przeszłość rzucają długi cień na dzisiejsze życie (…)

Źródło: www.polityka.pl

Tomasz Michniewicz

Siedem podróży w czasie (…) Niby ten sam świat i te same czasy, ale widziane z różnych perspektyw – mieszkańca Ugandy, USA, Kolumbii, Indii, Finlandii, Zimbabwe i Japonii.
Siedem opowieści zwykłych ludzi o problemach, wyzwaniach, szansach i możliwościach. Ich zestawienie uświadamia, jak wiele zależy od tego, czy miało się szczęście urodzić się tu, a nie gdzieś indziej.
Siedem ludzkich historii i jedna próba odpowiedzi na pytanie, po co to wszystko (…)

Źródło: www.znak.com.pl

Paweł Sołtys

„Mikrotyki” to prozatorski debiut Pawła Sołtysa, tekściarza i muzyka znanego jako Pablopavo. Są tu elementy znane z jego piosenek – wzruszenie prostym, nieco zapomnianym życiem i powracająca tęsknota za miłością. Autor za zbiór opowiadań otrzymał Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego.

Te historie brzmią jak zasłyszane z którejś ręki, może podbarwione sentymentem, a może całkowicie zmyślone. Jej bohaterami są postaci dobrze znane: lokalni pijaczkowie, chłopaki z osiedla, nastoletnie miłości. Scenografię tworzą bloki z wielkiej płyty, bary „bar” i małe zakłady fryzjerskie.

Źródło: culture.pl

Tadeusz Sobolewski

(…) Dziennik, rozpoczyna się w czasie trwania stanu wojennego. Sobolewski doskonale oddaje atmosferę tamtego czasu: poczucie beznadziei, zwątpienie, strach, podziały społeczne, potrzebę wspólnotowych doznań, a jednocześnie poczucie osamotnienia, próby dokonania wewnętrznej „emigracji”.(…)

Źródło: kulturalnadzielnica.blogspot.com

Frederick Copleston

„Historia filozofii” w opracowaniu Fredericka Coplestona cieszy się dużym uznaniem w środowiskach naukowych. Uznaje się ją za najbardziej rzetelne i wszechstronne opracowanie będące wynikiem pracy jednego tylko autora. Jej ogromną zaletą jest połączenie rzeczowego i naukowego ujęcia tematu z przejrzystością użytego do jej napisania języka, dzięki czemu może stanowić zarówno wspaniałą pomoc naukową dla czytelników na poziomie akademickim, jak i solidne wprowadzenie w tę tematykę każdego czytelnika zainteresowanego rozwojem myśli filozoficznej (…)

Źródło: www.iwpax.pl

 reż. Łukasz Palkowski

Prawdziwa historia Polaka, który zachwycił świat.

„Najlepszy” to film inspirowany historią życia Jerzego Górskiego. To przejmująca opowieść, która daje nadzieję na to, że każdą słabość można zamienić w siłę i odbić się z największego życiowego dna. „Każdy z nas jest najlepszy. Tylko trzeba w to uwierzyć i spróbować działać, żeby przekonać o tym samego siebie (…)

Źródło: noizz.pl

Michelle Obama

Michelle Obama pisze mądrze, dojrzale, a jednocześnie lajtowo. Przedstawia swoje życie od dzieciństwa aż po chwilę obecną, jednak równocześnie często porusza wiele ważnych problemów dotyczących rasizmu, seksizmu, stereotypów, które wciąż pokutują i w Stanach Zjednoczonych, i na świecie (…)

allison

Źródło: lubimyczytac.pl

Jakub Małecki

„Dżozef” jest fantastyczny oraz groźny, ale przede wszystkim wart uwagi dlatego, iż w niezwykle dwuznaczny sposób nawiązuje i do pewnych tradycji literackich, i do dramatu biografii Józefa Korzeniowskiego będącego jakby duchem tej książki, i do polskiej gniewnej literatury buntu subkultur młodzieżowych. Takie książki jak „Dżozef” udowadniają, że współczesne polskie pisarstwo bynajmniej nie jest wtórne, choć wykorzystuje wciąż te same motywy, tropy, stylistyczne i językowe kody (…)

Źródło: krytycznymokiem.blogspot.com